Nieuws

Rond de eeuwwisseling scoorden koeien uit de Bûtemare Idafamilie hoog in de toplijstjes van Nederlandse koe-indexen. Fokkoeien werden destijds gerangschikt op Inet en fokken op gezondheidskenmerken en levensduur stond nog in de kinderschoenen. Ruim een kwart eeuw later komt dezelfde Idakoefamilie weer bovendrijven. Nu met een stier die op zowel productieals gezondheidskenmerken en levensduur hoog scoort. En die uitblinkt op voerefficiëntie, het nieuwe fokdoelkenmerk.

‘Ik heb heel veel bewondering voor de manier waarop mijn vader ons bedrijf heeft opgebouwd en ik ben blij dat ik dit mag verderzetten. Sinds drie jaar ben ik zelfstandig helper thuis. Dat geeft mij de kans om langzaam in het bedrijf te rollen voordat ik het volledig overneem. Mijn taken zijn vooral het voeren, melken, insemineren en klauwbekappen. Ook in het papierwerk krijg ik van mijn ouders veel verantwoordelijkheid. Mijn vader en ik zijn twee handen op een buik en we kunnen goed samenwerken. Als er iets fout loopt of iets niet lukt, kan ik steeds op hem terugvallen. Zo heb ik al veel geleerd.’

Een halvering van het inseminatiegetal en een 35 dagen kortere tussenkalftijd. Melkveehouders Jan en Marc Dijkhuizen wisten met een planmatige aanpak binnen twee jaar de vruchtbaarheid van hun veestapel sterk te verbeteren.

Melkveehouder en mrij-fokker Frank van der Heijden uit Oostelbeers noemt zijn Suzan 493 de ‘bijna perfecte mrij-koe’. De houdster van het bijzondere predicaat sterkoe 3 heeft volgens hem maar één minpuntje. Als vaars viel Suzan 493 al op met een lactatiewaarde van 123 en 88 punten voor algemeen voorkomen. En op een van de laatste mrij-keuringen in Schijndel werd ze reservekampioene bij de vaarzen’, herinnert Van der Heijden zich.

De klauwgezondheid van de Nederlandse en Vlaamse veestapel is in de afgelopen jaren duidelijk verbeterd. Zo daalde het aantal geregistreerde klauwaandoeningen per 100 melkkoeien sinds 2007 met ruim dertig procent. Fokkerij heeft aan de verbeterde klauwgezondheid een belangrijke bijdrage geleverd.

Wat doe je als je vader het bedrijf wil laten groeien, maar je zelf liever een neventak opstart? Wat doe je als je kinderen het familiebedrijf niet willen overnemen? Wat doe je als je als partner altijd meewerkte in het bedrijf, maar je kind nu die plek inneemt? Naast de ‘harde’, rationele kant is er ook een ‘zachte’, gevoelsmatige kant bij een bedrijfsovername. Die zachte kant is iets van alle tijden, maar krijgt steeds meer aandacht. En dat is nodig.