Wirdum fokt echte boerenkoeien

Wirdum vererft opvallend goed op voor veehouders belangrijke kenmerken. De zoon van Ranger corrigeert te grote koeien die met moeite hun hoge productie aankunnen. Wirdum vererft een prima productieaanleg met 282 Inet, waarbij hij een uitstekende +0,26% voor eiwitpercentage scoort. Hij vererft A2A2 voor bèta-caseïne. Zijn fokwaarden voorspellen gemiddeld grote dochters met extra breedte in de voorhand en het kruis met bovendien extra inhoud en conditie. Hij corrigeert een te rechte beenstand en vererft uitstekend beengebruik (111). Robotbedrijven gebruiken Wirdum graag vanwege de 93 voor achterspeenplaatsing. Daarmee corrigeert hij te nauw geplaatste achterspenen. Maar het is niet alleen maar functionaliteit wat de klok slaat. Wirdum scoort namelijk 110 voor totaalexterieur. Ook hiermee behoort hij tot de betere stieren.

De combinatie van een persistente productie (108) en een solide bouw zijn de juiste ingrediënten voor goede gezondheidseigenschappen. Zijn uitstekende score voor ketose (108) en uiergezondheid (107) gaan gepaard met 103 voor klauwgezondheid en 102 voor vruchtbaarheid. Wirdum is met +2 een goede bevruchter en zijn kalveren worden 3 tot 4 dagen eerder geboren dan gemiddeld. Mede daardoor scoort hij 104 voor geboortegemak en is hij geschikt voor het gebruik op pinken.

Delta Wolda (v. Jorben), de moeder van InSire-topstier Delta Wirdum, is een sterke eiwitproducente. Haar tweede lactatie sloot ze af met 14.661 kg melk met 4,23% vet en 3,87% eiwit in 367 dagen, een gemiddelde van 40 liter per dag. Ze scoort 88 punten voor algemeen voorkomen met maar liefst 89 punten voor type. Thijs van Gastel vertelt over haar: ‘De moeder van Wirdum toont wat Wirdum vererft. Wolda is niet te groot, heeft een breed, functioneel en mooi hellend kruis. Ze heeft mooie overgangen, een super beste uier en gave, wat kromme benen.’

‘Delta Wolda scoorde als vaars al goed voor voerëfficiëntie en als tweedekalfsdochter nog beter’, vertelt Pieter van Goor. Als coördinator van de voeropnamebedrijven kent hij de exacte cijfers: ‘Ze zat als tweedekalfs vier-en-een-halve maand in de voeropnamemeting en is met 1,9 kg meetmelk per kg ds voer heel hoog voor voerëfficientie, terwijl ze haar conditie goed vast hield.’ Thijs licht toe: Ze was daarbij ook nog eens van de eerste inseminatie drachtig. Van koeien als Wolda, daar wil ik wel een stal vol van, zeker nu het voer duurder is.’

Wolda’s dochters maken vaarzenlijsten met 4% eiwit. Bij Wolda’s stalgenoot, Grant D Wunar (v. AB 85, v. Lunar) komt na zeven maanden de 305 dagenprojectie als vaars uit op 9.490 kg melk met 4,71% vet en 3,97% eiwit. Ze scoort met 1,7 kg meetmelk per kg droge stof dezelfde bovengemiddelde voerëfficientie als haar moeder in haar eerste lactatie. Thijs vertelt: ‘Ze lijkt sprekend op haar moeder, niet al te groot met mooie overgangen en fijn en droog beenwerk. Bovendien heeft ze een nog hoger eiwitpercentage in de melk.’ Haar halfzus, Delta Wonder (AB 86, v. Ranger) bij CRV-testbedrijf Boschloo in Steenderen, doet er nog een schepje bovenop. In haar tweede lijst koerst deze volle zus van Wirdum af op 10.248 kg melk met 5,05% vet en 4,27% eiwit in 305 dagen.

De moeder en zussen van Wirdum brengen in praktijk wat de fokwaarden van Wirdum voorspellen: gezonde, solide gebouwde koeien met een hoge, persistente eiwitproductie. Ze hebben alle sterke benen, die ze goed gebruiken. Dit maakt ze echte boerenkoeien. Voor robotmelker Thijs van Gastel zijn drie kenmerken extra belangrijk: ‘een beperkte hoogtemaat, kromme benen en een niet te nauwe achterspeenplaatsing. Dan kom je vanzelf uit bij Wirdum. We hebben Wirdum veel gebruikt en hebben daardoor twaalf stuks jongvee van hem. De eerste dochter is al weer een paar keer gespoeld voor het fokprogramma van CRV. Op basis van wat ik zie, kan ik Wirdum echt aanraden.’